آموزش فارسی میکس حرفه ای- بخش دهم
آموزش فارسی میکس حرفه ای- بخش دهم
گروه کر، اغلب در زمینه هستند. اگر بخواهید صدایی را در میکس در جلو داشته باشید، اولین کاری که باید بکنید این است که فیدر ولوم صدا را روی کنسول مسیکس بالا ببرید. و البته پایین آوردن ولوم صدا، صدا را در زمینه قرار خواهد داد.
اگرچه درجه صدا، اولین کار کرد برای جایگذاری جلو یا عقب صدا می باشد، فاکتورها و همچنین تجهیزات دیگری هم وجود دارند که می توانند صدا را به جلو منتقل کنند، مانند کمپرسور و لیمیتر، بالا بردن اکولایزر در محدوده مورد نظر، تأخیرهای (Delay) کمتر از ۳۰ میلی ثانية، و هر افکتی که صدا را غیر طبیعی جلوه دهد، بطوریکه صدا به جلو منتقل شود. پس آوا (Reverb) و تأخیرهای با زمان طولانی صدا را در فاصله دورتر قرار می دهند. این افکتها به صورت کامل در فصل ۴ مورد بررسی قرار می گیرند
نکته: شما به فاکتورهای دیگری مانند پس آوا و تأخیرها برای سنجیدن فاصله یک صدا از خود احتیاج دارید. اگر شما در یک اتاق کاملا آکوستیک مانند اتاق سکوت یک استودیو (یا اتاقی که در آن تمام صداها توسط دیوارها جذب می شود و هیچ گونه انعکاس و برگشت صدایی وجود ندارد) قرار گرفته باشید، نمی توانید فاصله یک صدا را تنها به وسیله ولوم صدا تعیین کنید. به هر حال، برای رسیدن به اهداف این کتاب، ولوم صدا همچنان به صورت جلو به عقب نشان داده خواهد شد. بنابراین هر چقدر صدا بلندتر باشد در تجسم و در میکس جلوتر ظاهر خواهد شد.
(۱) فرکانس: جایگیری پایین به بالا
دلایلی وجود دارد که باعث به وجود آمدن این خطای حسی می شوند. اول، فرکانسهای پایین از طریق کف اتاق به پاهای شما منتقل می شوند، اما فرکانسهای بالا اینگونه نیستند. مثلا مهم نیست که چه مقدار باس به صدای پیکولو اضافه کنید، در هر صورت صدای پیکولو هیچ وقت از طریق کف اتاق منتقل نمی شود. در نتیجه، استودیوهای حرفه ای به گونه ای کالیبره می شوند که معلوم باشد دقیقا چه تعداد فرکانسهای پایین از طریق کف اتاق به پاهای شما منتقل می شود. به این دلیل است که برخی صدا برداران دوست دارند پا برهنه کار کنند.)
در سطحی محرمانه تر، یک تئوری در زمینه روانشناسی موسیقی وجود دارد که فرکانسها را از پایین تا بالا، در بدن انسان طرح و ترسیم می کند، از پایین ستون فقرات تا بالای سر، که به فرکانسهای مختلفی پاسخ می دهند.
گام و فرکانس صدا به صورت بالا و پایین
خطای حسی جالبی در مورد فرکانسهای بالا و پایین در دنیای تجسم رخ می دهد. آن را در سیستم پخش صوت خود بررسی کنید. قبل از آن میتوانید این نمونه با با یک وی اس تی آنالایزور نیست مورد بررسی قرار دهید . . یک آهنگ را پخش کنید و گوش کنید که صداهای با فرکانس بالا و پایین در چه جایی بین بلندگوها به نظر می رسند. اکثر افراد توافق دارند که فرکانس های بالا، بالاتر و فرکانسهای پایین، پایین تر قرار دارند. سازهای با فرکانس بالا مانند
Bells , Cymbals و زهی های اکتاو بالا همیشه در بین بلندگوها بالاتر از سازهایی مانند گیتار باس یا kick به نظر می رسند.
۱۳) یک آهنگ و فرکانسهای بالا و پایین مشخص شده در سازهای آن
شما می توانید صدا را با تغییر فرکانس بوسیله پردازشگرهای هارمونیک و محرکهای شنیداری ( Aural Exciters) با بوسیله نواختن سازها در اکتاو بالاتر یا پایین تر با با معکوس نمازی آکورد، بالاتر یا پایین تر ببرید. نظر به اینکه اکولایز، درجه صدای فرکانس های مختلف را کنترل می کند، بوسیله اکولایزر می توانیم یک صدا را بالاتر یا پایین تر ببریم. حداقل تا مقداری. مجددأ، مهم نیست چه مقدار باس به پیکولو اضافه می کنیم، هیچگاه نمی توانیم آن را در کف اتاق منتقل کنیم، بالطبع نمی توانیم صدای گیتار باس را در بالا قرار دهیم.
شکل ۱۴) فرکانسها در ما
در اینجا ما در مورد صحت این سیستم بحث نمی کنیم، اگرچه ممکن است این قضیه در دریافت ما از فرکانسهای بالا و پایین در دنیای تجسم شرکت داشته باشد. اما صرفنظر از اینکه چگونه این موضوع اتفاق می افتد، واقعیت این است که فرکانسهای بالا در بین بلندگو ها بالاتر از فرکانسهای پایین به نظر می رسند. بنابراین، ما در تمام تصاویر فرکانسهای بالا را در بالا و فرکانسهای پایین را در پایین قرار می دهیم.
تعیین حدود برای تجسم سه بعدی استریو |
ملاحظه کنید که تجسم یک صدا هیچ وقت از حدود جایی که بلندگوها قرار دارد متمایل تر به سمت چپ یا راست به نظر نمی آید. مگر اینکه در یک اتاق عجیب باشیم. به این دلیل که جایگیری صحیح زائیده تجسم ماست، افراد مختلف حدود چپ و راست را متفاوت می بینند. برخی می گویند که این حدود نمی تواند از محل قرار گیری بلندگوها تجاوز کند، برخی این حدود را کمی بیشتر از محل بلندگوها می دانند (حدود یک تا دو اینچ) خودتان این موضوع را بررسی کنید. یک صدا را کاملا به سمت چپ پن
کنید و گوش کنید تا متوجه شوید که تا کجا در سمت چپ به نظر می رسد. حدود چپ و راست تجسم صدا به صورت زیر نشان داده می شود.
شکل ۱۵) حدود تتجسهر اطراف یک پخش صوت معمولی
هنگامی که در یک کنسرت به صدای بلند گوهای بزرگ (PA) گوش می دهیم، می توان صدا را بیشتر از ۶ فوت عقب تر از بلندگو ها تجسم کرد.
شکل ۲۴) حدود چپ و راست نجسم
هنگامی که پیج پن را می چرخانید، همانطور که می بینید صدابین بلندگوها به چپ و راست حرکت می کند. حال باید دید حدود جلو و عقب سطح ولوم صدا چگونه است، به طور طبیعی، صداهای کرو زهی ها و مانند اینها حدود چند اینچ عقب تر از بلندگوها قرار دارند. همچنانکه ولوم صدا را کاهش می دهید، به نظر می رسد که فاصله صدا به عقب تر منتقل شده و بیشتر می شود. سؤال این است: “یک صدا تاچه حد عقب تر از بلندگوها قرار می گیرد، قبل از اینکه به کلی محو شود؟”
اکثر افراد اینگونه تجسم می کنند که صداها حدود ۶ اینچ تا ۲ فوت، عقب تر از بلندگوها قرار می گیرند و این فاصله به اندازه بلندگوها بستگی دارد. جالب است به این نکته اشاره شود که چگونه اندازه بلندگو بر روی این خطای حسی تأثیر می گذارد. با یک پخش صوت عادی خانگی، معمولا ما صدا را بیشتر از حدود ۲ اینچ عقب تر از بلندگوهای آن نمی شنویم.
شکل تا حدود تجسم اطراف بلندگوهای بزری (RA)
برسی کنید و ببینید که صدا تا چه اندازه عقب تر از بلندگوهای مختلف قرار می گیرد. به طور طبیعی این فاصله کم می باشد.
نکته :
راساس تجربه های قبلی، یک پدیده سایگوآکوستیک، در مورد اینکه صداهای معین، حتی از حدود مجسم شده، عقب تر از بلندگوها قرار می گیرند، وجود دارد. برای مثال، اگر شما صدای یک رعد را که فاصله آن از مازیاد است، در بین بلندگوها قرار دهید، می توان تصور کرد که چندین مایل عقب تر از بلندگوها قرار دارد. هنگامی که می خواهیم صداهای غیر عادی متمایل به توسعه (مانند صدای رعد) را در بین بلندگو ها قرار دهیم، این نکته جالبی برای بخاطر سپردن می باشد. همانگونه که قبلا ذکر شد، با بالا بردن ولوم، صدا در میکس جلوتر شنیده می شود. اما چقدر جلوتر خواهد بود؟ در ابتدا مهم نیست که چه مقدار ولوم یک صدا را بالا می برید. به هر حال نمی توانید آن را بگونه ای کنید که از پشت سر شما شنیده شود. در نتیجه، بندرت به نظر خواهد آمد که صداها، بیشتر از فاصله کوتاهی، جلوتر از بلندگوها باشند. اکثر افراد صداها را تنها حدود 3 اینج تا ۱ فوت در جلوی بلندگوها تجسم می کنند. باز هم این موضوع به اندازه بلندگوها بستگی دارد. یک صدای بلند در یک پخش صوت معمولی تنها حدود ۲ اینچ جلوی بلندگوها خواهد بود، در حالیکه صداها در یک بلندگوی بزرگ (PA) ممکن است از ۶ تا ۱۰ اینچ جلوی بلندگوها به نظر آید. این موضوع را در بلندگوهای خودتان بررسی کنید.)
صرفنظر از درک ما نسبت به حدود دقیق تجسم، مجسم کردن جایگیری صداها از جلو به عقب، بوسیله ولوم صدا به عنوان فاکتور اصلی حرکت صدا، آسان می باشد. بنابراین، حوزه و میدان طبیعی استریو، عملا سه بعدی می باشد. ما حدود عقب تجسم را اینگونه نشان خواهیم داد. (حدود جلو تر از بلندگوها نشان داده نمی شود.)
شكل ۱۷) تجسم حدود جلو و عقب
در نهایت، به حد بالا و پایین تجسم می پردازیم. همانگونه که پیش تر بحث شد، فرکانسهای بالا در بین بلندگوها بالاتر از فرکانسهای پایین به نظر می آیند. سؤال این است که فرکانسهای بالا چقدر بالا هستند؟ و بالاترین فرکانسهایی که ما می شنویم، تا چه حد در بین بلندگوها بالا به نظر می آیند؟
برخی افراد می گویند صداها هیچ گاه بالاتر از خود بلندگوها به نظر نمی آیند. برخی دیگر می گویند صداها چند اینچ بالای بلندگوها شناور به نظر می آیند. باز هم در اینجا حدود دقیق به اندازه بلندگوها و نوع تجسم شنونده بستگی دارد. صرفنظر از محدوده دقیق، هیچ گاه به نظر نمی آید که صداها از ارتفاع خیلی بالا مثلا از سقف می آیند. تجسم ما به جایی اطراف قسمت فوقانی بلندگوها محدود می شود. حال باید دید حد پایین چگونه است. فرکانسهای پایین معمولا از طریق کف زمین به پاهای مامنتقل می شوند. بنابراین زمین حد پایین می باشد. اکنون حدود بالا و پایین می توانند به این صورت نشان داده شوند
در ادامه ی پستهای آکادمی فروشگاه وی اس تی الو وی اس تی با ما با سری آموزشهای میکس حرفه ای فارسی همراه باشید
لینک کوتاه مقاله : https://5ia.ir/TyC
کوتاه کننده لینک
کد QR :
آخرین دیدگاهها