گوشی هایی با باتری های قابل تعویض به لطف اتحادیه اروپا تا سال 2027 مورد نیاز خواهند بود

در اواسط ماه ژوئن، گزارشی خبری در مورد آینده باتری های قابل تعویض در گوشی های هوشمند به اشتراک گذاشتیم. آن گزارش بر رای پارلمان اروپا به تصویب قانونی تمرکز داشت که سازندگان تمام دستگاه‌های باتری‌دار – از جمله گوشی‌های هوشمند – را مجبور به ارائه باتری‌هایی با قابلیت تعویض آسان کند.

این هفته، شورای اروپا رسماً با مقررات جدید موافقت کرد. اکنون تنها گام باقی مانده این است که شورای اروپا و پارلمان روی خط نقطه چین امضا کنند. هنگامی که آنها این کار را انجام دهند، ساعت شروع به تیک تیک می کند: هر سازنده ای که بخواهد تلفن در اتحادیه اروپا بفروشد باید اطمینان حاصل کند که آن تلفن ها تا سال 2027 باتری های قابل تعویض دارند.

گوشی های با باتری قابل تعویض: این قانون به چه معناست؟

بدیهی است که شورای اروپا فقط بر اروپا صلاحیت دارد. بنابراین این قانون از نظر فنی در هیچ منطقه دیگری از جهان تأثیری نخواهد داشت.

با این حال، این واقعاً در طرح کلان چیزها معنی زیادی ندارد. شرکت هایی مانند سامسونگ، گوگل، اپل و غیره دستگاه های خاص اروپا را طراحی نمی کنند. به عنوان مثال، اپل قصد ندارد یک آیفون اروپایی با باتری قابل تعویض و یک آیفون بدون باتری برای ایالات متحده بسازد. به عبارت دیگر این قانون همه آیفون ها را تغییر خواهد داد. همچنین تمامی تبلت‌ها، لپ‌تاپ‌ها، خودروهای برقی، دوچرخه‌های الکترونیکی و هر چیز دیگری را با باتری قابل شارژ تغییر می‌دهد.

دوره مهلت از هم اکنون تا سال 2027 این است که به تولیدکنندگان زمان کافی برای طراحی مجدد محصولات خود داده شود. این قانون جدید به طور خاص بیان می کند که کاربران باید بتوانند بدون نیاز به تخصص یا ابزار خاصی باتری گوشی خود را تعویض کنند. از آنجایی که امروزه تقریباً همه گوشی‌های هوشمند مانند یک «ساندویچ شیشه‌ای» طراحی می‌شوند که بر استفاده گسترده از چسب‌ها متکی است، اصول اساسی نحوه طراحی گوشی‌ها توسط شرکت‌ها باید تغییر کند.

هنوز خیلی زود است که بگوییم این قانون چگونه آیفون‌ها، گوشی‌های گلکسی اس، پیکسل‌ها و غیره را تغییر می‌دهد. اراده تغییر در پاسخ به این قانون که خبر بزرگی است.

هدف این قانون چیست؟

این قانون برای وادار ساختن سازندگان به ایجاد اقتصاد دایره ای برای باتری ها وجود دارد. “اقتصاد دایره ای” به یک مدل تولیدی اشاره دارد که در آن منابعی که در آن قرار داده می شود تا حد امکان بازیافت یا استفاده مجدد می شوند. در یک دنیای عالی، منابع مورد نیاز برای ایجاد یک گوشی هوشمند 100٪ از تلفن های هوشمند قدیمی تر تامین می شود، بنابراین هیچ چیز جدیدی نیاز به استفاده نخواهد داشت. بدیهی است که رقم 100 درصد عملاً غیرممکن است، اما نزدیک شدن به 100 درصد یک هدف بسیار واقع بینانه است.

در اینجا قوانین دیگری وجود دارد که این قانون جدید در رابطه با تلفن های دارای باتری قابل تعویض پوشش می دهد:

• جمع آوری زباله: OEM ها باید 63 درصد از باتری های قابل حمل را جمع آوری کنند که معمولاً تا پایان سال 2027 به محل دفن زباله می روند. تا پایان سال 2030، این تعداد باید به 73 درصد برسد.
• بازیابی زباله: بازیابی لیتیوم از باتری‌های ضایعاتی باید تا سال 2027 به 50 درصد برسد. تا پایان سال 2031، این میزان باید به 80 درصد برسد، به این معنی که 80 درصد از لیتیوم داخل باتری را می‌توان بازیابی کرد و برای باتری‌های جدید استفاده کرد.
• حداقل بازیافت: باتری های صنعتی، SLI و EV باید از درصد خاصی از محتوای بازیافتی تشکیل شوند. در ابتدا این میزان برای کبالت 16 درصد، سرب 85 درصد، لیتیوم 6 درصد و نیکل 6 درصد خواهد بود.
• هدف بازده بازیافت اولیه: باتری‌های نیکل کادمیوم باید تا پایان سال 2025 بازده بازیافت 80 درصدی داشته باشند. همه باتری‌های دیگر باید تا سال 2025 به هدف بازده 50 درصدی برسند.

حالا چه اتفاقی می افتد؟

احتمالاً امسال شاهد تغییری نخواهیم بود. با این حال، طی چند سال آینده، احتمالاً با حرکت تولیدکنندگان به سمت پیروی از این قانون جدید، گوشی‌های هوشمند با طراحی‌های کمی متفاوت را مشاهده خواهید کرد. سال‌ها طول می‌کشد تا سازندگان طرح‌ها، زنجیره‌های تامین و تجهیزات مورد نیاز برای تولید تلفن‌هایی با باتری‌های قابل تعویض را در مقیاس بزرگ داشته باشند.

به یاد داشته باشید که امروزه مصرف کنندگان چیزهای خاصی را از تلفن های هوشمند انتظار دارند، به این معنی که OEM ها نمی توانند به روش قدیمی انجام کارها برگردند. به عنوان مثال، در حالی که هنوز یک دستگاه با احساس برتر با باتری قابل تعویض آسان ارائه می شود، به دست آوردن رتبه IP68 بسیار دشوار است. اینها موانعی هستند که OEMها باید از آن عبور کنند تا مطابقت داشته باشند.

صرف نظر از این، فقط چند سال دیگر همه چیز بسیار متفاوت خواهد بود!